Bir TV vericisi ile radyo alıcısı arasındaki fark aynıdır. İlki ses sinyallerine sahiptir. Elektronik teknolojinin temellerinin atılmasıyla birlikte radyo ve televizyon buna göre gelişmiştir. 1906'da insanlar, Mutlu Noeller için insanlığa tebriklerini iletmek için kablosuz kullandılar, ancak bu teknolojinin pratik amaçlara ulaşması on yıl sürdü. 1916'da Amerikan Sarnov, telesekreterlerle radyo istasyonlarından müzik yayını almak için bir plan yaptı. Bu dünyadaki ilk radyo istasyonudur. 1935'te, radyo yayıncılığı, sürekli iyileştirmenin ardından temelde mükemmelleştirildi. O zamanlar dünyada 1,550 kadar radyo yayın istasyonu vardı.
Sesleri ve görüntüleri geniş bir alana yayınlamak için radyo dalgaları veya teller kullanan programlar topluca "yayınlar" olarak adlandırılır. Telsiz telsizleri yapılarına göre tüp telsizler, yarı iletken telsizler ve katı hal devreli telsizler olarak ikiye ayrılabilir; hacimlerine göre yerde duran, masaüstü, taşınabilir, cep boyutunda ve minyatür olmak üzere ikiye ayrılabilirler; bantlara göre orta dalga, orta kısa dalga, kısa dalga, ultra kısa dalga, Uzun, orta ve kısa dalga, tam bant olarak ayrılabilirler; yayın sistemine göre, genlik modülasyonu ve frekans modülasyonuna ayrılabilir; program özelliklerine göre süper ve birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü olarak ayrılabilir; güç kaynağına göre AC, DC, AC ve DC kullanımına ayrılabilir.
Özel amaca ve çok amaca göre, otomobil, AM geri sarma, FM geri sarma, yeniden yayınlama, stand-up ses, kayıt ikili kullanım, genişleme ikili kullanım ve diğer çok amaçlı olarak ayrılabilir. Bir radyo alıcısı ne kadar karmaşık veya anlaşılmaz olursa olsun, dört temel bölümden oluşur. Bu, radyo prensibini anlamamız için çok yararlıdır. Bu dört parça: anten, topraklama kablosu sistemi: radyo dalgalarını alır ve bunları çeşitli frekansların akımları olarak yeniden üretir. Tuner: Temin edilmesi gereken istasyonun akımını seçer ve ihtiyaç duyulmayan istasyonların akımını bastırır.
Bir TV vericisi ile radyo alıcısı arasındaki fark nedir
Detektör: İstenilen radyo istasyonunun akımını sese dönüştürülebilecek kullanışlı bir forma dönüştürür. Hoparlör: Dedektörden gelen akımı, insan kulağı tarafından algılanabilecek bir sese dönüştürür. Bu dört parça, ister en basit mineral radyo isterse karmaşık televizyon alıcıları olsun, her tür alıcı için gereklidir, ancak ikincisi iyileştirilmiştir. Radyonun her bir istasyonu ayırt etme yeteneği, yalnızca farklı taşıyıcı frekanslardaki dalgaları iletme seçimidir. Verici, taşıyıcının sinyalini ve ses sinyalini, yani tüm yönlere iletmek için genlik modülasyonunu veya frekans modülasyon dalgasını birleştirir ve hızla salınan elektromanyetik dalga, elektrik ve manyetik alanlardan oluşur.
Radyo antenindeki elektronlar, antene ulaşan tüm radyo sinyallerinin elektrik alanının titreşimi ile hareket eder. Bu küçük akım, yalnızca birkaç mikrovoltluk bir voltajın neden olduğu akıma eşdeğerdir. Radyonun "ayarlayıcısı", almak istediğiniz belirli bir radyo istasyonunun taşıyıcı frekansını ayarlamak için bir rezonans devresi kullanır. Diğer taşıyıcı frekans sinyalleri, rezonans alamadıkları için bastırılır. Radyo amplifikatörü rezonans sinyalini güçlendirir ve ardından dedektör devresi taşıyıcı frekansı ses ve renk sinyalinden ayırır ve ses sinyali tekrar güçlendirilir ve hoparlörden insan kulağının hissettiği müziğe ve sese geri yüklenir.
700 milyon kadar radyo var. Ayrıca video sinyali ile karıştırılır. TV'nin bir radyo bileşeni vardır, ayrıca TV'nin videoya karşılık gelen ekran devresi ekranı ve bir resim tüpü vardır. Süperheterodin alıcının temel yapısı ve çalışma prensibi ilk önce antenden tartışılabilir. Antenden 800 kHz'lik bir radyo sinyalinin girdiğini, sinyalin yüksek frekanslı amplifikasyondan sonra geliştirildiğini ve geliştirilmiş sinyalin miksere gönderildiğini varsayalım. Alıcının osilatörü de bu sırada miksere bir sinyal gönderir ve frekansı 1,255 kHz olmalıdır.
İki elektrik sinyali, bir "vuruş" oluşturmak için mikserde karıştırılır ve yeni bir sinyal elde edilir. Bu sinyalin frekansı bin iki yüz elli beş eksi sekiz yüz olup, dört yüz elli beş kilohertz'e eşittir. Bu dört yüz elli beş hertzlik frekans, radyo teknolojisinde "ara frekans" olarak kısaltılan "ara frekans" olarak adlandırılır. Antenden gelen elektrik sinyalinin frekansı 900 kilohertz ise, alıcının kendi osilatörü de kuru hertz üretmelidir. Elektrik sinyali. Miksere gönderildikten sonra, karışık vuruş hala 1355 eksi 900, dört yüz elli beş kilohertz'e eşit bir ara frekans sinyali alır.
Ara frekanslı elektrik sinyali, özel bir ara dalga amplifikatöründe güçlendirilir ve demodüle edilmiş detektörden geçtikten sonra ses sinyali geri yüklenebilir. Ses sinyali aynı zamanda düşük frekans sinyali olarak da adlandırılır. Ses sinyali, düşük frekanslı amplifikatör tarafından tekrar yükseltildikten sonra, ses yaymak için akım hoparlöre gönderilebilir.
Bizim diğer ürün:
