Verici performansı nasıl geliştirilir?

Bir kablosuz verici tasarlarken, RF gücünün ölçülmesi ve kontrolü önemli bir husustur. Yüksek güçlü RF amplifikatörleri (PA) nadiren açık döngü modunda çalışır, yani anten bağlantı noktasına gönderilen güç bir şekilde izlenmez. Ancak, iletim gücü, ağ sağlamlığı ve diğer kablosuz ağlarla bir arada bulunma gibi düzenlemeler, iletim gücünün sıkı denetimini gerektirir. Bu harici gereksinimlere ek olarak, hassas RF güç kontrolü spektrum performansını artırabilir ve verici güç amplifikatörlerinin maliyetini ve güç tüketimini azaltabilir. İletim gücünü ayarlamak için, fabrikada güç amplifikatörünün çıkış gücü üzerinde bir tür kalibrasyon yapmak gerekli olabilir. Farklı karmaşıklık ve etkinlik için, kalibrasyon algoritması büyük ölçüde değişir. Bu uygulama notu, tipik bir RF güç kontrol şemasının nasıl uygulanacağını açıklar ve çeşitli fabrika kalibrasyon algoritmalarının etkinliğini ve verimliliğini karşılaştırır.

Entegre güç kontrollü tipik kablosuz verici

Şekil 1'de gösterildiği gibi, bu, gönderme gücü ölçümü ve kontrol fonksiyonlarını entegre eden tipik bir kablosuz verici blok diyagramıdır. Yönlü kuplör kullanarak, PA sinyalinin küçük bir kısmı RF detektörüne geri beslenir. Bu durumda, kuplörün konumu genellikle antene yakın, dupleksleyici ve izolatörün arkasındadır, bu nedenle bu cihazlarla ilişkili güç kaybının kalibrasyon işlemi sırasında dikkate alınması gerekir. Yönlü kuplörün kuplaj katsayısının tipik değeri 20 dB ~ 30 dB'dir, dolayısıyla kuplörün geri besleme sinyali, anten portuna gönderilen sinyalden 20 dB ~ 30 dB daha düşüktür. Sinyal gücünü bu şekilde birleştirmek, genellikle bir desibelin onda biri olan iletim yolunda güç kaybına neden olacaktır. Kablosuz altyapı uygulamalarında, tipik maksimum iletim gücü aralığı 30 dBm ~ 50 dBm'dir (1W ~ 100W). İletim gücünü ölçen RF dedektörleri için, yönlü kuplörün sinyali hala çok güçlüdür. Bu nedenle, kuplör ve RF detektörü arasında ek sinyal zayıflaması gerekir. Modern rms ve rms olmayan yanıt RF dedektörlerinin güç algılama aralığı yaklaşık 30dB ila 100dB'dir ve çıktı, sıcaklık ve frekans değişikliklerine göre sabittir. Çoğu uygulamada, dedektörün çıkışı bir analogdan dijitale dönüştürücü (ADC) aracılığıyla dijital bir miktara dönüştürülür ve ADC'den elde edilen kod, içinde depolanan kalibrasyon katsayısı kullanılarak iletim gücünün bir okumasına dönüştürülür. uçucu olmayan bellek (EEPROM). Bu güç okumasını ayar noktası güç seviyesi ile karşılaştırın ve ayar noktası gücü ile ölçülen güç arasında bir fark varsa, güç ayarlaması yapılmalıdır. Bu güç ayarı, sinyal zincirindeki çoklu noktalardan herhangi birinde yapılabilir. Temel bant verilerinin genliğini ayarlamak, değişken kazanç yükselticisini ayarlamak (IF veya RF tarafında) veya PA'nın kazancını değiştirmek gibi. Bu şekilde kazanç kontrol döngüsü kendini ayarlar ve iletim gücünü gereken aralıkta tutar. VVA ve PA'nın kazanç kontrol transfer fonksiyonlarının genellikle doğrusal olmadığını belirtmek önemlidir. Bu nedenle, belirli bir kazanç ayarlaması ile elde edilen gerçek kazanç değişikliği belirsizdir, bu nedenle uygulama hakkında bilgi sağlayabilen bir kontrol döngüsüne ihtiyaç vardır. Ayar geri bildirim bilgisi ve müteakip tekrarlanan işlem süreci için kılavuz bilgiler.