Genel olarak, DVB (Dijital Video Yayını) teknolojisi, her türlü veriyi iletebilen "veri kapsayıcılarının" yayınlanmasını ifade eder [1]. DVB, sıkıştırılmış görüntüleri, sesleri veya verileri bu "kaplar" aracılığıyla alıcı tarafa iletir. DVB'nin "servis bilgisi", alıcının onu nasıl çözeceğini bilmesini sağlayarak, kapsayıcı başlığının rolünü oynar. DVB ve diğer veri yayın sistemleri arasındaki temel fark, kaptaki farklı veri birimlerinin bağımsız zamanlama bilgilerini taşıyabilmesidir. Örneğin, ses ve görüntü alıcıya aynı anda ulaşmasa bile, geleneksel TV programlarından farklı bir kolaylık olan alıcıdaki video bilgisi ile ses senkronize edilebilir.
DVB yönteminin güçlü bir uyarlanabilirliği vardır. Örneğin, 38Mbit/s'lik bir veri kabı, sekiz standart televizyon programı (SDTV) kanalını, dört gelişmiş televizyon programı (EDTV) kanalını veya bir yüksek tanımlı dijital televizyon (HDTV) kanalını destekleyebilir. Şu anda, DVB uydu iletişim sistemi esas olarak birden fazla SDTV programını ve ilgili ses ve verileri iletmek için kullanılmaktadır. DVB, İnternet erişimi gibi veri yayın hizmetleri için de kullanılır.
MPEG-2 standardı, ses ve video bilgileri gibi kaynakların kodlanması için DVB tarafından benimsendi ve belirli sayıda kaynak veri akışını ve yardımcı bilgileri, iletim için uygun tek bir veri akışında çoğalttı. Bu nedenle, DVB temel bant işlemedeki birçok parametre, etki alanı ve yapı, MPEG-2'de tanımlananlarla aynıdır.
DVB hizmeti, MPEG-2 kaynak kodlamasına dayalı bir dijital yayın teknolojisidir [2], bu teknolojinin üç standardı vardır:
1. 26MHZ-72MHZ bant genişliğine sahip, çoğunlukla uydu transponderlerinde kullanılan DVB-S;
2. Karasal yayın amaçlı DVB-T;
3. DVB-C çoğunlukla kablo TV'de kullanılır. DVB-C dijital video yayın sisteminin sinyali genellikle QAM (Dörtlü Genlik ve Faz Modülasyonu) tarafından iletilir.
MPEG-2, 2 MB/sn bit hızındaki VHS görüntü kalitesinden 18 MB/sn bit hızına sahip yüksek tanımlı televizyona (HDTV) kadar hem yüksek kaliteli görüntüleri hem de yüksek sıkıştırma oranlarını hesaba katar. Genel MPEG-2 kodlayıcı, bir kanalın TV sinyalini 2MB/s, 3MB/s, 4MB/s, 5MB/s, 6MB/s ve 8MB/s gibi dijital sinyallere sıkıştırmak için kullanıcı tarafından seçilebilir. Gerçek gözlemler, 6 MB/sn ve 8 MB/sn'de sıkıştırılan görüntülerin temelde sıkıştırılmamış görüntülerle aynı olduğunu, ancak 4 MB/sn'de sıkıştırılan hızlı spor görüntülerinde görüntü kusurları görülebileceğini göstermektedir. Bu nedenle, spor programları genellikle 5 MB/sn veya daha fazla bit hızı kullanır, standart tanımlı televizyon (SDTV) 4 MB/sn bit hızı kullanır ve sıradan TV programları 2 MB/sn-3 MB/sn bit hızı kullanır.
DVB-C set üstü kutusunun donanım işlevi, tuner, QAM demodülatörü, MPEG-2 çoğullama çözme, MPEG-2 kod çözme, video kodlama, ses D/A ve kullanıcı kontrol arayüzü dahil olmak üzere sekiz işlevsel modül tarafından gerçekleştirilir. Şekil 2, bir DVB set üstü kutusunun bileşiminin basitleştirilmiş bir diyagramıdır.
Dijital sıkıştırmalı kablolu televizyon alıcısı (set üstü kutu DVB-C), kablolu televizyon kablolarında iletim ve alım için televizyon sinyallerinin sayısallaştırılmasını gerçekleştiren yeni bir teknolojidir. TV sinyallerinin dijital iletimi, güçlü parazit önleme, iletim kaybı olmaması, kullanışlı ve güvenilir şifreleme ve alınan ses ve videonun yüksek kalitesi gibi avantajlara sahiptir. Set üstü kutular, kablo TV'nin yüksek hızlı İnternet ve diğer hizmetleri açması için temel oluşturarak gelecekte uplink kanalını açabilir.
DVB teknolojisinin gelişmiş uygulamaları arasında multimedya veri yayını, internet üzerinden hava iletimi, etkileşimli yayın hizmetleri ve mobil iletişim için GPRS teknolojisi ile birleştirilmiş yer alır.
Bizim diğer ürün:
